کد مطلب:231147 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:252

امام هشتم در عصر خلافت مأمون
در حدود سال 196 ه. ق مأمون فرزند هارون بر مسند خلافت نشست و خلافت او بیست و یكسال طول كشید، مأمون امام هشتم (ع) را از مدینه به خراسان آورد، و بر حسب ظاهر می خواست با نزدیك جلوه دادن خود به آن حضرت، شورشها را بخواباند و مردم را از خود راضی نگهدارد، توضیح مختصر این كه:

با روی كار آمدن عباسیان، دو نیرو همواره با آن ها در حال مبارزه بودند، یكی علویان و دیگری ایرانیان.

به نظر صاحب نظران به احتمال قوی همین امر باعث شد كه مأمون حضرت رضا (ع) را به خراسن بطلبد و او را به قبول ولایت عهدی وادار نماید، و با این روش، هم علویان را راضی كند و هم ایرانیان را كه حب علی (ع) و آل علی (ع) سر لوحه ی زندگیشان بود، خشنود سازد، ولی چنان كه خواهیم خواند، روش امام هشتم (ع) توطئه مأمون را خنثی كرد، و كم كم مردم فهمیدند كه مأمون نیز مانند پدرش، طاغوت است و پیروی از او، پیروی از طاغوت می باشد.

مأمون در سال 200 ه. ق نامه ها و رسولان متعدد به مدینه به حضور حضرت رضا (ع) فرستاد، و آن حضرت رابا تأكید و تشدید، و... به خراسان دعوت كرد، و جریان به گونه ای شد كه امام هشتم (ع) صلاح را بر این دید كه به این مسافرت، تن در دهد، اكنون در این جا به این چند روایت در این راستا توجه كنید:



[ صفحه 113]